Pedagogika
Sensu i Dialogu
Impulsy do kształtowania modelu edukacji zgodnie z zasadami Johanna Heinricha Pestalozziego
Moje poszukiwania w duchowej pedagogice miłości doprowadziły mnie do drogowskazu, który mocno reprezentuje Artur Bruhlmeier w języku Pestalozziego: głowa, serce są jednym ponieważ serce „nadaje wszystkiemu barwę”.
W pierwszym artykule Edukacji Humanistycznej pt.: Przyjazny stosunek wobec szkoły została przywołana teoria człowieka wg Pestalozziego z następujących powodów:” Jego tok myślenia z jednej strony umożliwia nam wielostronne zrozumienie zawodu nauczycielskiego z drugiej strony rzuca przejrzyste światło na istotę naszej pracy dydaktycznej i wychowawczej.”(1)
W opisie nauczycielskiej codzienności przywołany został obraz emerytowanego nauczyciela, który radość pierwszego dnia iskrzących oczu swoich uczniów zachował do końca swojej aktywności zawodowej. Takie osoby spotykamy, ale rzadko… większość z nas nawet sam autor zalicza się do tego grona – ulega wewnętrznym konfliktom.” Większość nauczycieli podobnie jak ja ma swoje złe dni, niepowodzenia, stany przygnębienia czy nawet zwątpienia. Nasza praca przynosi efekty tylko wtedy, gdy wykonujemy ją z radością”.(2)
(2) Tamże,s.10
Edukacja niezależna – sztuka wychowania inspirowana harmonią rozwojową człowieka wobec świata
Słyszymy „OMG – mój syn dostał 100 punktów z matematyki… (bezcenna mina)… Dobrze ale za co? No właśnie…
Krytyka współczesnej szkoły jest żywo obecna w dzisiejszym świecie. Edukacje alternatywne rodzą się z odwagi wyobrażania sobie świata innego od tego, jaki jest. Podstawową różnicą między waldorfskim programem nauczania a państwowym w każdym kraju dotyczy intencji, która leży u podstaw. Państwowy program zwykle twierdzi, że jest dobrym narzędziem gwarantującym jednakowe standardy osiągnięć dla wszystkich dzieci. Dąży do celu określając, co gdzie, kiedy edukacyjnie powinno nastąpić. Osiągnięcia uczniów są regularnie testowane, wyniki podawane do publicznej wiadomości. Rankingi są „listą bolącą” dla placówek, ale głównie dla uczniów-młodych ludzi, którzy wkładają swoją codzienną moc pracy i wysiłku. Dzieje się to z przyzwoloną zasadą padamy do publicznej wiadomości niech inni się zawstydzą…Wprowadzany w ten sposób do systemu zostaje element współzawodnictwa i kary.
Waldorfski program nauczania jest niezależny od Państwa i uważam, że jest to jest jego podstawowa cecha odróżniająca, ale też ogromna trudność w zakorzenianiu się. W istocie pokrywa się z państwowymi programami w różnych krajach gdyż oba dokumenty zajmują się kluczowymi umiejętnościami i zdobywaniem wiedzy, które współczesne społeczeństwo uważa za konieczność.
Badania brytyjskie potwierdziły, że waldorfski program nauczania całkowicie spełnia cele i założenia ostatniego etapu edukacji.
Różnica jest widoczna tylko na pierwszym etapie kształcenia gdzie stosuje się inną harmonijną rozwojowo metodykę, czyli formalnie wydłuża się czas dla takich umiejętności, jak czytanie i pianie.
Aspektem wyróżniającym jest też otulenie ucznia przyrodą, sztuką, opowieścią, wspólną pracą na rzecz grupy oraz poczuciem własnej indywidualnej skuteczności, myśleniem wobec zastosowania matematyki i logicznego myślenia w tym co uczniowi bliskie, a dorosłemu człowiekowi potrzebne.
Zachęcam do zapoznania się z programem waldorfskim
http://www.impulsoficyna.com.pl/katalog/waldorfski-program-nauczania,1214.html
Wgląd w publikację:
https://issuu.com/impuls53b/docs/rawson_richter_waldofski_program_nauczania
Zachęcam też do rozmów z nauczycielami praktykami z polskich szkół waldorfskich. Obecnie (Kraków, Warszawa, Bielsko- Biała, Poznań). Szkoły są bardzo otwarte na dialog społeczny. Bardzo często organizują interesujące prelekcje i wartościowe warsztaty zapraszając do swoich szkół nauczycieli-praktyków z całego świata.
Istnieje też bogactwo publikacji wiele już przetłumaczonych, które w sposób nieoceniający pozwolą nam na zdrowy obraz wglądu w tą pedagogikę, gdyż niestety ten znany z sieci internetowej jest przecieknięty strachem duchowym. Literatura pedagogiczna wprost z impulsu źródła naukowego w wersji papierowej lub też PDF pozwoli nam bez lęku na osobiste zapoznanie się z ideą.
http://www.impulsoficyna.com.pl/katalog/kategoria,pedagogika-waldorfska,25
Inspiracja dla tekstu:
- Szkoła alternatywna z teorii i praktyki szkół waldorfskich.
Pod redakcją Stanisława Kawuli, Wyższa Szkoła Pedagogiczna OLSZTYN 1994 - Waldorfski program nauczania. Cele i zadania edukacyjne oraz treści nauczania. Pod redakcją Martyna Rawsona i Tobiasa Richtera, Impuls 2011
Pedagogika Serca Profesor Marii Łopatkowej – wypracowany nowy nurt myśli i działań opiekuńczo wychowawczych.
Maria Łopatkowa opracowała teoretyczne, oparte na wcześniejszej własnej działalności dydaktycznej, fundamenty pedagogiki serca. Moim przesłaniem stało się poszukiwanie w sobie nauczyciela z sercem. Przewodnikiem nadający rytm uderzeń tego serca stała się głęboka świadomość tego, że nie jest możliwe dawanie więcej niż się posiada. W listach do Marii Łopatkowej liczne dziewczęta proszą o pomoc w odnalezieniu siebie. Autorka odpowiada im, że rozumienie nas samych może zaistnieć tylko wtedy, kiedy i my zrozumiemy drugiego człowieka. Dlatego pytając o drogę do siebie uświadomiłam sobie, że muszę pytać tak naprawdę o drogę do ludzi. Cudownie to wiedzieć i móc się tym podzielić.
Rozkochać się w pedagogice i zrozumieć przesłanie naszej wybitnej polskiej pedagożki można już tylko przez jej dzieła. Odeszła w zapomnieniu trzy lata temu. Zachęcam do czytania z całego serca:
- Od miłości do zbrodni, 1975
- Jak pracować z dzieckiem i rodziną zagrożoną, 1976
- Co macie na swoją obronę, 1977
- Nowożeńcom na drogę, 1979
- Przeciwko sobie, 1980
- Tuptuś, 1980
- Którędy do ludzi, 1982
- Samotność dziecka, 1983
- Podgryzana, 1985
- Nasz cudzy świat, 1986
- Ścigane z mocy prawa, 1986
- Elementarz wychowania małego dziecka, 1988
- Zakaz kochania, 1988
- Tesia Kłapciuch: opowiadanie prawdziwe, 1991
- Zabił z miłości?, 1991
- Pedagogika serca, 1992
- Morderstwo przed studniówką, 1997
- Prawdziwa miłość istnieje, 1999
- Dziecko a polityka czyli Walka o miłość, 2001
- Dziecko i miłość: jak powstawała pedagogika serca. Cz. 1, 2005
- Dziecko i miłość: jak powstawała pedagogika serca. Cz. 2, 2005
- Pedagogika serca w dobie globalizacji, 2006
